Enn um rýni

Einhver sem kallar sig "nemi" spyr, á freisting.is, hve oft ég hafi farið á Indian Mango áður en ég ritaði rýni um þann stað. Einfaldasta svar við þeirri spurningu er: lestu pistilinn (hann er að finna hér neðar á síðunni) og þá muntu sjá að ég gerði fjórar árangurslausar tilraunir og þegar mér loks tókst að komast þarna inn tók ég fólk með mér svo fá mætti betri yfirsýn yfir fjölbreytileikann. Pistillinn er ritaður eftir þennan dinner og aldrei er gefið í skyn að um heildar úttekt á veitinghúsinu sé að ræða. Aðeins er fjallað um upplifunina af þessari einu heimsókn (vonbrigðin væri kannski réttara) og bera skrifin það glögglega með sér. Svo er í greininni spurt hvort þessi staður taki það vel á móti manni að mann langi að koma aftur. Niðurstaðan er að svo var ekki, í mínu tilfelli, og reyni ég að draga fram hvað það er helst sem veldur því.
Nokkrir staðir hafa, því miður, haft viðlíka áhrif á mig og mitt föruneyti, þ.e. okkur hefur einfaldlega ekki langað að koma aftur. Það er ekki gleðileg niðurstaða, hvorki fyrir mig né viðkomandi veitingastað.
Það, að ég kem ekki nokkrum sinnum og skrifa síðan tæmandi úttekt, segir meira um staðinn en mig. Ef hlutirnir eru ekki í betra lagi en svo að kúnnann langar ekki í aðra heimsókn þarf að líta í eigin barm, ekki skamma sendiboðann.