Borgarstjóri ?

Hvað er eiginlega um að vera ?

Er skottið ekki farið að dingla hundinum aðeins of mikið þegar svefngengill eins og þessi fær að vera borgarstjóri ?

Reykvíkingar, þið verðið að átta ykkur á því að Reykjavík er ekki bara borgin ykkar heldur höfuðborg Íslands og þess vegna borgin okkar allra.

Og þessi draugur uppúr öðrum draug er ekki að standa sig í stykkinu.

Halló !!!

Við köllum forseta lýðveldisins ekki gælunafni, slíkt er kjánalegt og óvirðulegt, og svo er vert að hafa í huga að tvö embætti bera titilinn "Herra"; embætti Biskups þjóðkirkjunnar og embætti Forseta Íslands.

Er ekki hægt að læra þetta og fara eftir því ?

Einmitt !

Þetta er einmitt ekki fáninn, jeh right!

Og svo er "fríkeypis" ekki orð.

Flott að drulla á íslenska fánann og íslenska tungu í einni og sömu auglýsingunni.

Getur jakkafatafóstrið sem "fattaði uppá" þessari bölvaðri vitleysu ekki fundið sér eitthvað annað að gera hið snarasta. Það vantar t.d. mannskap niður í útlendingastofnun.

Íslenski fáninn !

Spin-doktorinn Hrannar Péturson reynir þessa dagana að slá ryki í augu almennings með kjaftavaðli um íslenska fánann og "fánalögin". Þar á brellumeistarinn örugglega við lög nr. 34 frá 17.júní 1944. Hrannar talar af mikilli vanþekkingu og óvirðingu um þjóðfánann og þyrfti að lesa lagabókstafinn áður en hann bullar þetta og þvælir opinberlega í veikri tilraun til að réttlæta hið auma klúður sem auglýsingaherferðin "skítt með kerfið " er í heild sinni.
Hrannar segir á mbl.is í dag að herferðin standist lögin og að þau hafi verið höfð til hliðsjónar er unnið var að gerð auglýsinganna. Þessi fyrirsláttur stenst ekki nánari skoðun og hver sá sem er nettengdur getur sjálfur kíkt á heimasíðu Alþingis og lesið lögin. Þar stendur m.a.:" 11. gr. Lög þessi ná til allra þjóðfána, sem notaðir eru á venjulegan hátt, svo að almenningur eigi kost á að sjá þá úti eða inni, en ekki til skrautfána, borðfána eða því um líkra fána, sem þó skulu jafnan vera gerðir þannig, að réttir séu litir og stærðarhlutföll reita og krossa.
[Lög þessi ná jafnframt, eftir því sem við á, til hvers konar skírskotana til eða eftirlíkinga af þjóðfánanum, svo sem áprentana og myndvarpana.]1)". Ekki þarf að túlka þessi orð á einn veg eða annan því merking þeirra er ljós; ekki er ætlast til að menn geri eftirlíkingar af fánanum, líkt og Hrannar heldur fram að gert hafi verið í þeirra tilviki og 12. grein laganna sem og önnur ákvæði um virðingu og rétta umgengni við þjóðfánann eiga því við í sambandi við herferðina fyrrnefndu. Því eru aðstandendur auglýsinganna "skítt með kerfið" brotlegir við lög um þjóðfána Íslendinga og sætir furðu að hið ofvirka ákæruvald sitji á strák sínum bíðandi eftir kæru utan úr bæ.
Um afleiðingar og eftirmála sel ég mönnum sjálfdæmi en vona að þjóðin beri þá virðingu fyrir fánanum sínum að hún hafni þessari kauðslegu auglýsingaherferð og hafi skömm á þeim sem létu sér detta í hug að gera þetta.

Flottasti bátur í heimi til sölu !

Þetta er sannkallaður lúxus....

Það var og !

Alltaf þykir mér skondið þegar spilltir stjórnmálamenn í spilltum flokkum benda á aðra og hafa áhyggjur af því að viðkomandi muni ekki geta sinnt verkefnum sínum af hlutleysi.

Fjármálaráðgjafi, sem hefur sýnt það á sínum ferli að honum er vel treystandi og hans ráð eru góð, sætir nú hælanarti frá smámennum í leyfunum af spilltasta hagsmunatengsla- og klíkupotaraflokki í sögu lýðveldisins. Stjórnmálaflokki sem hafði engan annan tilgang með tilvist sinni en að skara eld að köku sinna manna. Flokki sem var tilbúinn hvenær sem var og hvar sem var að selja sannfæringu sína hæstbjóðanda bara ef þeir mætti halda völdum, auðvitað til að geta áfram plantað lítt hæfum liðsmönnum sínum í vel launaðar áhrifastöður í kerfinu.

Kann þetta hyski ekki að skammast sín eða er það svo fullkomlega siðblint að það fyrrir sig allri ábyrgð á því hvernig komið er fyrir íslensku þjóðinni ?

Húnavakan á Blönduósi!

Blönduós er skemmtilegur, lítill bær sem alltof sjaldan fær umfjöllun í fjölmiðlum aðra en neikvæða, þá oftast tengda bókstafstrú laganna varða í héraðinu í öllu varðandi umferð og ökumenn. Nú um helgina gáfu hátíðahöldin í bænum þó fulla ástæðu til umfjöllunar því Húnavakan tókst glimrandi vel og er á góðri leið með að stimpla sig inn sem ein af "stóru" sumarhátíðunum ásamt Fiskideginum á Dalvík, Humarhátíðinni á Höfn, Írsku dögunum á Akranesi og Kántríhátíðinni á Skagaströnd... nei-annars, sú síðastnefnda er víst liðin undir lok.
Barnaskemmtanir, flóamarkaður, hoppukastalar, ýmis söfn og tónlist, allt rosalega gaman og flott. Og auðvitað Gunni og Felix sem virðast aldrei detta úr stuði, aldrei!
Mercedez Club spilaði sitt prógramm og var flutningur þeirra óaðfinnanlegur eins og Dr. Gunni getur vitnað um. Hann og Heiða fluttu Abbababb lög fyrir börn á öllum aldri og Sálin spilaði síðan á tónleikum í íþróttahúsinu um kvöldið, Mercedez Club kom fram í pásu, síst lakari en fyrr um daginn. Athygli vakti að þetta var "bring-your-own" dansleikur... uhummm... tónleikar, og gestir tóku það mjög bókstaflega, einn mætti með flugfreyjutösku á hjólum og hálfgerðan minibar þar í. Nokkra furðu vakti, í þessu tiltekna umdæmi, að 16 ára gömul börn virtust valsa inn og út úr íþróttahúsinu með áfengið sitt, alveg óáreitt. Vonandi hefur ekkert þeirra látið sér detta í hug að keyra heim eftir ballið - nema á löglegum hraða því annars hefði verið vesen, en þó ekki fyrr en þá. Sextán ára gömul börn ættu auðvitað yfir höfuð ekki að drekka áfengi og alveg klárlega ekki á skemmtun sem bæjarfélagið stendur fyrir. Hér má gera betur. Þrátt fyrir þennan misbrest verður að segjast eins og er að tónleikarnir voru frábær skemmtun og þrír ættliðir skemmtu sér hið besta saman.
Blönduós er vanmetinn bær og verður allrar athygli, allt ótímabært bull um færslu þjóðvegar nr.1 verður að kveða í kútinn hið snarasta því augljóslega er tilgangur þjóðvega fyrst og fremst að tengja saman hinar dreifðu byggðir landsins en ekki að stytta leiðina milli Reykjavíkur og Akureyrar. Blönduós á áfram að vera í alfaraleið og hananú!

Er þetta í lagi ?

Undanfarna daga hafa fréttir af glæpum, ákærum og dómum verið ansi fyrirferðamiklar í öllum fjölmiðlum. Það er engu líkara en að atburður sé ekki fréttnæmur nema hann sé neikvæður, sem er auðvitað dálítið sérstakt.

Kennari við háskólann í Reykjavík hefur, ásamt fjölskyldu sinni og fleirum, gengið í gegnum táradal vegna ónáttúru sem hann ræður ekki við. Margir menn aðrir hafa, í gegnum tíðina, gerst sekir um svipaða svívirðu og þessi maður hefur nú verið ákærður fyrir og sem betur fer er tíðarandinn nú annar en fyrir nokkrum áratugum þegar svipuð mál voru þöguð í hel. Samfélagið vill fá að vita hverjir þessir menn eru svo forðast megi samneyti þeirra við börn, kannski ekki ósanngjörn krafa í ljósi nokkurra mála sem upp hafa komið í seinni tíð. Gústi Guðsmaður fékk t.a.m. vinnu hjá sumarbúðum KFUM í Vatnaskógi tvö sumur þó vitað væri þá að hann níddist á drengjum. Steingrímur Njálson blekkti sænska sérfræðinga til að halda að hann væri læknaður og eftir það gekk hann laus um sveitir landsins misnotandi drengi hægri-vinstri hvar sem hann komst í tæri við þá. Kannski er mál þessa háskólakennara á einhvern hátt þannig ólíkt öðrum að nafnbirting og mynd hefur ekki enn komið til álita í fjölmiðlum - en fólki er eðlilega brugðið.

Nafna-og myndbirtingar eru tvíeggja sverð, þjónustan við almenning í forvarnarskyni er eitt lóð á vogina, en hættan á "aftöku" án dóms og laga er vissulega fyrir hendi. Mannorðsmorð er nær öruggt þegar birtar eru myndir af mönnum og nöfn þeirra tíunduð án þess að nokkur rannsókn hafi farið fram, engin ákæra gefin út og engin dómur fallið.

Fróðlegt er að bera saman mismunandi vægi tveggja nýlegra mála með ofangreint í huga.
Af hverju er margákærðum barnaníðingnum hlíft og hann alltaf nefndur "Háskólakennari" á meðan umboðsmaðurinn og tónleikahaldarinn Þorsteinn Kragh má þola það að mynd af honum er birt allstaðar og nafn hann vandlega meitlað í vitund almennings löngu áður en nokkur rannsókn er hafin? Maðurinn var handtekinn og úrskurðaður í varðhald á meðan lögreglan skoðar málið, það er allt og sumt. Hverra hagsmunum er betur borgið ef allur almenningur þekkir ásjónu Þorsteins og fer með nafn hans eins og þar fari æskuvinur viðkomandi, bolurinn blaðrandi og bullandi um manninn við vinnufélaga sína í kaffitímanum?

Á hvorn veginn sem fer er þessi tiltekni maður rúinn æru um alla framtíð af því fjölmiðlar þurftu að smjatta á nafni hans. En perrinn losnar út eftir sína afplánun og enginn veit hver hann hann, fyrr en hann níðist aftur á barni, kannski þínu !